کاخ شیروانشاه باکو
کاخ شیروانشاه
قصر ماسه سنگی ،
شیروانشاه حوزه ی حکومتی 700 ساله آذربایجان شناخته شده است، حاکمان ان
دوره از سال 1382 تا 1500، در باکو زندگی می کردند. در طول این مدت، دیوارهای دفاعی
قلعه در اطراف شهر ساخته شد . کاخ از چند بخش تشکیل شده است، از جمله یک اتاق برای
دیدار با مهمانان، حرمسرا (که در آن زنان زندگی می کردند)، مقبره های مختلف، مسجد
و حمام. امروزه بخش های اصلی کاخ به عنوان موزه مورد استفاده قرار می گیرند بخش هایی که در قرون وسطی در آذربایجان مورد
استفاده قرار گرفته اند. بخش بزرگی از کاخ بازسازی شده است، آن زمانی که شیروانشاه
به شماخی بازگشت، به ویژه به هنگام جنگ در
باکو در سال 1918 به وقوع پیوست و آسیب های فراوانی را متحمل شد.
هنگامی که به قصر شیروانشاه وارد می شوید،
یک حیاط استقرار دارد که پر از گیاهان و درختان در اطراف استخر است. در سمتی از دیوار
در مقابل ورودی، حفره های وجود دارد که در طی جنگ در سال 1918 برداشته شده است. در داخل کاخ
بااتاق اصلی و پذیرش، که اکثرا از دکوراسیون اصلی خود جدا شده اند، روبرو می شوید.
هنگامی که روس ها در سال 1920 وارد شدند، بهترین سرامیک و شاهکارهای قصر را به
موزه های روسی در سنت پترزبورگ و مسکو بردند. امروزه تنها کپی هایی در کاخ شیروانشاه
وجود دارد، در اتاق ویژه ، طلا و جواهرات زنان و اسب ها را نشان می دهدو نمایشگاه
های هنری در برخی از فضاهای دیگر وجود دارد.
با گذر از کاخ اصلی، وارد دیوانها می
شوید فضایی است که در ان برای بحث در مورد قوانین یا تجارت جدید طراحی شده یا به
نظر می رسدیک فضای مذهبی یا یک مقبره باشد. هیچ کس واقعا نمی داند، تقارن و آرک های
زیبا، فضایی ارام و دلنشین را ایجاد کرده است اگر چه بخش هایی ازدکوراسیون و تزئینات
همچنان ناتمام باقی ماند؛ حکاکی های عالی با درختانی مانند درختان انجیر وجود
دارد. در سال 1920، ارتش روسیه از دیوان ها به عنوان سربازخانه استفاده می کرد (در
واقع، کل قلعه در دست سربازان بود)، و کسانی بودند که اسم هایشان پشت نقاشی های دیواری
به یادگار گذاشتند. تونل هایی زیر دیوان
ها وجود دارد که بیشتر آنها برای ذخیره سازی غذا استفاده می شد، اما یکی از آنها
برای فرار از قصر در هنگام حمله دشمن طراحی شده بود.
درپشت کاخ شیروانشاه،متشکل از فضای نمایشگاهی، مقبره های مختلف، یک مسجد و
حمام است . فضای گسترده ای از خانه باقی مانده از قلعه بییل، که برای دفاع از بندر
باکوبود تا زمانی که سطح اب دریا تغییر می کند و قلعه زیر آب فرو می ریزد،
و برای قرن ها بدست فراموشی سپرده شد .دربرخی از نقاط قلعه در طی کاوش های انجام
شده از طولانی ترین رسم الخط عربی و فارسی برای تزئین بالا استفاده
می شد. این دکوراسیون رسم الخط اکنون در حیاط
پشتی کاخ را در نزدیکی دروازه مورود وجود دارد.
پایین تپه ورودی مسجد و مقبره خانوادگی است. بین این دو مکان، یک
درخت پسته است که با وجود قرن ها، میوه ان
هر ساله به بار می نشیند. سیستم صوتی مسجد طوری طراحی شده است که صدای امام در بخش
مردان و بخش زنان به وضوح شنیده می شود. حفره های ویژه و اتاق های ساخته شده در دیوار برای جذب امواج صوتی و عبور از بخش مردان و بخش زنان بدون دیدن یکدیگر به هنگام
دعا وجود دارد. فضاهای بزرگ بین دیوارها برای مخفی کردن طلا به هنگام حمله دشمن طراحی شده بود. چون مساجد مکانی
مقدس هستند ، سربازان آنها را دست نخورده باقی گذاشتند.
نخستین مقبره خانوادگی شیروانشاه در زمان حکومت دومین شاه ( 1417 تا 1465) ساخته
شد که مادرش اولین کسی بود که درمقبره خانوادگی دفن شد. نام معمار نیز در مقابل
مقبره نوشته شده است، از آنجا که معمار نباید نام خود را در ساختمان قرار دهد، او
مجبور بود خلاقیت بیشتری برای ثبت نام خود بکار ببرد نام او با رسم الخط عربی و برعکس
نوشته شده است، که تنها با آینه قابل خواندن است. حدود هفت گور در داخل مقبره وجود
دارد، از جمله هالیولا و فرزندانش ومادرشاه.
پایین ترین بخش قصر شیروانشاه پایین تپه است که طی قرن ها، در زیر زمین مدفون
بود. حمام بخش مهمی از زندگی قصر بود، اما بعد از مرگ شاهآن در معرض نابودی قرار گرفت
و در نهایت به خاک سپرده شد و فراموش شد. کاوش های باستان شناسی بعدا اتاق های
حمام را بازسازی کردند و با لوله های مسی که آب و مخازن بزرگ را برای گرم کردن آن
آورده بودند، باز شد. حمام برای زندگی اجتماعی حیاتی بود، برای زنان به جهت ازدواج
و نشان دادن وضعیت اجتماعی، و مردان قبل از مراسم عروسی وبه منظور ورود به اجتماع
و اجتماعی شدن. جهت اخذ ویزای آذربایجان و یا شرکت در تور باکو می توانید با کارشناسان باکو اسکای در تماس باشید .
نظرات